In april 2010 verbleef Bart Van Dijck voor een werkperiode in Tanger. In de ‘Poort naar Afrika’ werd hij geconfronteerd met de aanwezige bedelcultuur. Hij kreeg het idee om een tekening te vragen in ruil voor een aalmoes. Bart besloot om in augustus van datzelfde jaar, het toeristische hoogseizoen en bovendien het begin van de ramadan, naar Tanger terug te keren. Dit is een belangrijke periode vermits aalmoezen geven één van de pijlers van de islam is. Er zijn dan ook meer bedelaars op straat te zien dan in eender welke andere maand.

Van Dijck verzamelde een zestigtal tekeningen en voorzag ze van een korte, beschrijvende tekst. Het geheel werd gebundeld in een kunstenaarsboek in drie talen (Nederlands, Arabisch en Frans) met als titel 10 Dirhams-Souvenir de Tanger.

Toen 10 Dirhams goed en wel gedrukt was, trok Van Dijck opnieuw naar Tanger. De bedoeling was om de tekenaars terug op te zoeken en hen een exemplaar van het boek te bezorgen. Op deze manier werd de wisselwerking tussen hen en de kunstenaar benadrukt. Dit was echter niet zo evident als aanvankelijk gedacht. Om te beginnen nam de Marokkaanse douane de boeken in beslag. Na het boek vluchtig te hebben doorbladerd, werd besloten dat het verboden was: “Ce livre est interdit au Maroc.” Het zou een te negatief beeld van de Tanger ophangen. Nadat dit euvel opgelost was, bleek het echter niet zo gemakkelijk om alle tekenaars terug te vinden. Zij die wel werden teruggevonden, straalden van trots, of konden zich er helemaal niets meer van herinneren.

10 Dirhams is een coproductie van Moussem, De Garage/Cultuurcentrum Mechelen, Frans Masereel Centrum en Bart Van Dijck.